១. តើទារកអាចចោះត្រចៀកបាននៅពេលណា?
យោងតាម អ្នកជំនាញអាមេរិច ដែលសិក្សាអំពីជំងឺ និងការព្យាបាលកុមារ ការចោះត្រចៀក មិនមានអាយុកំណត់នោះទេ
ហើយវាក៏មិនមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ បើសិនជា ធ្វើត្រឹមត្រូវ
និងមានអនាម័យ។ ប៉ុន្តែអ្នកឯកទេសភាគច្រើន
មិនគាំទ្រគំនិតចោះត្រចៀកអោយទារកដែលទើបនឹងកើតនោះទេ។ លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ គួររង់ចាំរហូតដល់កុមារមានអាយុល្មមចេះថែរក្សាកន្លែងចោះត្រចៀកនោះបានដោយខ្លួនឯង
ហើយបើតាមសភាពដែលយើងរស់នៅ យើងអាចនិយាយបានថា នៅពេលទារកមានវ័យ២ឆ្នាំ។
អាយុ២ឆ្នាំ គឺជាអាយុសមរម្យសម្រាប់ការចោះត្រចៀក
ដោយសារតែកត្តាមួយចំនួនដូចជា រាងកាយទារកមិនសូវចាញ់អាឡែរហ្សី ក្មេងធំល្មមយល់ពីការណែនាំ ហើយស្បែកនៅទន់ប៉ុន្តែមិនខ្សោយខ្លាំងពេក។
វាក៏ជាពេលវេលា ដែលទារកបានទទួលការចាក់ថ្នាំបង្ការរោគសំខាន់ៗ
រួមទាំងតេតាណូសផងដែរ ។
ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថាកុមារមិនសូវមានបញ្ហាផ្លែស្លឹកត្រចៀក
រឺរហែកស្លឹកត្រចៀក បើគេចោះត្រចៀកនៅអាយុពី ១ ឆ្នាំ ទៅ ១០ឆ្នាំ។
ប្រការសំខាន់មួយទៀតដែលត្រូវចងចាំគឺ ការចោះត្រចៀកគួរធ្វើឡើងនៅកន្លែងត្រឹមត្រូវ
ដោយសារពេលខ្លះ យើងសង្កេតឃើញថា ទោះមិនមានបញ្ហាប៉ះពាល់សុខភាព
រឺពាក់ព័ន្ធនឹងករណីពិសេស តែការចោះត្រចៀកនៅកន្លែងខ្លះ បណ្តាលអោយរន្ធត្រចៀកទាំងសងខាង
មិនស្មើគ្នាជាដើម។
២. តើគួរចោះត្រចៀកកូននៅឯណា?
មនុស្សមួយចំនួនបានទៅកន្លែងលក់គ្រឿងអលង្ការនៅផ្សារក្បែរផ្ទះរបស់ពួកគេ
ខណៈដែលអ្នកខ្លះចូលចិត្តអ្នកឯកទេសខាងពេទ្យ។ អ្វីដែលត្រូវពិចារណាគឺ អ្នកចោះត្រចៀកអោយកូនយើង
ត្រូវតែជាអ្នកចេះស្ទាត់ មានជំនាញពិត ហើយទីកន្លែងនោះមានអនាម័យ និងគួរអោយទុកចិត្ត។
ឧបករណ៍ដែលប្រើ ត្រូវតែសំលាប់មេរោគជាមុន។
ការចោះត្រចៀក ចំពោះទារក អាចមិនដូចគ្នានឹងមនុស្សពេញវ័យ។ ដូច្នេះគួរស្វែងរកកន្លែងដែលមានឧបករណ៍សំរាប់ទារក
។ មិនគួររើសកន្លែងដោយចៃដន្យនោះទេ។ គួរទៅកន្លែងអ្នកអាជីពខាងចោះត្រចៀកក្មេង។
៣. តើការចោះត្រចៀកទារកធ្វើឡើងដោយរបៀបណា?
ជំហ៊ានទី ១: អ្នកបច្ចេកទេស រឺ គ្រូពេទ្យសំអាតកន្លែងដែលត្រូវចោះ ដោយ អាល់កុលឬថ្នាំសំលាប់ស្បែកផ្សេងៗទៀត។
ដើម្បីរក្សាអនាម័យ និងបង្ហាញពីបច្ចេកទេសត្រឹមត្រូវ គេត្រូវពាក់ស្រោមដៃវះកាត់។
ជំហានទី ២: ការចោះត្រចៀក ធ្វើឡើងតាមរយៈម្ជុល
ម៉ាស៊ីនចោះមានរូបរាងដូចកាំភ្លើង។ ឧបករណ៍ទាំង២មុខនេះ បណ្តាលឱ្យមានការឈឺចាប់បន្តិចប៉ុន្តែ
នៅពេលចោះ គឺប្រហែល ២ទៅ៣នាទី។
ជំហានទី ៣: រន្ធត្រចៀកទើបនឹងចោះ នឹងត្រូវបំពាក់ក្រវិលមាស (រឺផ្លាកទីន) ជួយទប់ស្កាត់កុំអោយរន្ធត្រចៀកបិទមកវិញ។
មាសគឺជាជំរើសល្អ ព្រោះវាមិនសូវបង្ករការរលាក រមាស់។ វាមិនធ្វើឱ្យមានការឡើងក្រហម
ហើយមិនស៊ីនឹងមុខរបួសថ្មី។ គួរជ្រើសរើសមាសទឹកល្អ
ហើយទំហំនិងទំងន់ស្រាលល្មម។
ជំហានទី ៤: គួរលាបថ្នាំសម្លាប់មេរោគ លើកន្លែងចោះ ១ថ្ងៃ ២ដង រយៈពេល ១អាទិត្យ។
ទងត្រចៀកផ្នែកខាងក្រោមជាកន្លែងល្អបំផុតសំរាប់ការចោះត្រចៀក
ចំណែកទីតាំងផ្សេង មិនសាកសមសំរាប់កុមារទេ។ ចូរចោះតែផ្នែកខាងក្រោមនៃទងត្រចៀកប៉ុណ្ណោះ
ព្រោះងាយចោះ ហើយមិនសូវឈឺ ដោយសារតែគ្មានឆ្អឹង។ អ្នកត្រូវសំរេចអោយច្បាស់
ព្រោះវាអាចមានផលណាមួយកើតឡើងនៅថ្ងៃខាងមុខ។
៤. តើគួររៀបចំកូនបែបណាដើម្បីចោះត្រចៀក?
១.
កូនរបស់អ្នកគួរមានសុខភាពល្អ ព្រោះបើគេមិនស្រួលខ្លួន
ទំហំនៃការឈឺនឹងបូកបញ្ចូលគ្នា ហើយភាពអត់ទ្រាំរបស់កូននឹងធ្លាក់ចុះ។ អ្នកអាចពន្យាពេលចោះត្រចៀកបាន
បើកូនឈឺ រឺជិតដល់ថ្ងៃចាក់ថ្នាំវ៉ាក់សាំងជាដើម។ ក្នុងករណីកំរ ទារកខ្លះមានជំងឺតពូជ ដែលមិនសាកសមនឹងការចោះត្រចៀក។
២. កាន់របស់លេងដែលកូនចូលចិត្ត
រឺរបស់ដែលអាចលួងកូនបានអោយនៅជាប់ដៃ ទុកគ្រាន់បន្លប់ពេលគេកំពុងចោះត្រចៀក
និងទុកលួងពេលកូនយំ។
៣.
នៅអំឡុងពេលនេះ អ្នកគួរពាក់អាវបិទឡេវអោយទារក ជៀសវាងអាវដែលត្រូវ ស៊កក្បាល រឺដោះសើយឡើងទៅលើ ដែលអាចប៉ះ រឺកៀបត្រចៀក។
៤.
ក្នុងកំឡុងពេលកំពុងចោះសូម បីកូនអោយជាប់តែថ្នម។
កូននឹងរើខ្លាំងក្រោយពីចោះត្រចៀកទី១រួចហើយ។ ដើម្បីបានចោះត្រចៀកទី២ ត្រូវលួងបន្លប់ដោយកាយវិការ
និងពាក្យដែលកូនចូល។
៥. លើកទឹកចិត្តកូនដែលក្លាហាន អាចចោះត្រចៀកបានសំរេច។ គួរមានការផ្តល់ជាពិសេសពេលក្រោយខ្លះកាន់តែល្អ។
៥. តើគួររើសក្រវិលបែបណា?
ទារកគួរតែពាក់ក្រវិលប្រភេទកងកិបខាងក្រោយ
មិនមានរំយោល មិនមានរាងស្រួចមិនមានទំពក់ទាក់នឹងរបស់ជុំវិញ មានគន្លឹះទន់ មិនមុតស្បែក
ហើយមានទំងន់ស្រាល។
៦. តើគួរប្រយ័ត្នអ្វីខ្លះក្រោយចោះត្រចៀក?
វានឹងចំណាយពេលប្រហែលបួនទៅប្រាំមួយសប្តាហ៍ដើម្បីឱ្យស្នាមរន្ធទាំងនោះអាចជាសះស្បើយ។
·
អ្នកគួរសំអាតក្រវិល១អាទិត្យម្តង
ដោយប្រើសំលីសើមជូត។
·
ត្រូវលាងដៃមុននឹងប៉ះកន្លែងចោះ។
·
លាបថ្នាំសំលាប់មេរោក ១ថ្ងៃ២ដង
ជុំវិញក្រវិល និងកន្លែងចោះ។ ហើយប្រើសំលីសើមជូតសំអាតក្រោយពីលាបថ្នាំបាន ៤៥នាទី
កាន់តែល្អ។
·
រក្សាកូនអោយមានអនាម័យ កុំអោយមានដី
រឺរបស់ប្រឡាក់ណាមួយមកប៉ះនឹងរន្ធត្រចៀក
·
ត្រូវអោយពេទ្យពិនិត្យបើមានការរលាក
រឺហើម រឺរមាស់ស្ទុះ។
